Allahyarham Pak Zubir Said, pencipta lagu rasmi 'Majulah Singapura'.
Pada tahun 90-an, terdapat desakan agar lirik lagu ini diubah daripada
Bahasa Melayu ke bahasa rasmi yang lain
Tanggal 9 Ogos merupakan Hari Nasional yang akan disambut setiap tahun
di Singapura. Pada tarikh tersebut 47 tahun dahulu, Republik tersebut
telah ditendang keluar dari negara kita setelah mereka memainkan
sentimen perkauman yang hampir memusnahkan negara kita yang ketika itu
hanya berusia 2 tahun. Mungkin ramai yang menyalahkan tindakan almarhum
Tunku Abdul Rahman, tetapi mungkin ramai juga yang tidak sedar bahawa
sejak awal lagi, Tunku keberatan untuk menerima Singapura ke dalam
Malaysia disebabkan nisbah komposisi kaum penduduk pulau itu serta
sosio-politiknya yang berbeza dengan semenanjung Tanah Melayu.
Salah seorang individu yang paling beriya-iya untuk menyertai Malaysia
adalah Lee Kuan Yew yang juga pemimpin Parti Tindakan Rakyat (PAP)
Singapura. Tindakan tersebut dibuat bagi menyelamatkan kerjaya
politiknya yang ketika itu sedang menghadapi tentangan hebat daripada
Barisan Sosialis. Walau bagaimanapun, setelah diterima menyertai
Malaysia, Lee, yang digambarkan oleh Said Zahari yang telah ditahan ISA
selama 17 tahun oleh regim PAP, sebagai mempunyai nafsu dan cita-cita
yang besar, cuba menjadi hero masyarakat bukan Melayu di Malaysia,
terutamanya kaum Cina, dengan menganjurkan konsep Malaysian Malaysia
yang kabur tetapi kelihatan cantik pada luarannya. Lee memainkan polemik
kononnya berlaku ketidakadilan dan ketiadaan hak sama rata di kalangan
rakyat Malaysia yang berbilang kaum.
Sebelum menyertai Malaysia, Lee sebenarnya sedar akan kewujudan hak
istimewa orang Melayu dan beliau tidak pernah mempertikaikannya semasa
rundingan pembentukan Malaysia. Malahan dalam kenyataan-kenyataan umum
yang dibuat sebelum penyertaan Singapura ke dalam Malaysia, Lee malah
menegaskan pendiriannya bahawa Pemerintah PAP Singapura yang dipimpinnya
bukan sahaja akan patuh tetapi akan mempertahankan Perlembagaan
tersebut. Walaubagaimanapun, keadaan sebaliknya berlaku setelah
Singapura diterima menyertai Malaysia.
Sepanjang tempoh kekecohan penyatuan Singapura ke dalam Malaysia, Lee
telah beberapa kali mencabar kedudukan dan membesar-besarkan soal hak
istimewa orang Melayu yang telah termaktub dalam Perlembagaan
Persekutuan. Lee mengaitkan masyarakat Melayu tempatan yang
sebahagiannya mempunyai hubungan darah dengan kepulauan lain di
nusantara yang kini membentuk Indonesia sebagai pendatang yang setaraf
dengan kaum-kaum imigran lain. Di dalam buku Tunku berjudul ‘Looking
Back’, Tunku telah memetik beberapa kenyataan dan ucapan Lee yang jelas
anti-Melayu. Antaranya ialah ‘tiada satu pun antara tiga kaum utama
–Cina, Melayu dan India, yang berhak menuntut adalah lebih pribumi
kepada Malaysia berbanding yang lain, kerana menurutnya, semua nenek
moyang mereka datang ke Malaysia tidak lebih daripada 1000 tahun’. Ikrar
dan janji-janji inilah yang telah dimungkiri oleh Lee yang disifatkan
oleh almarhum Tunku sebagai “orang yang tidak boleh dipercayai” dan
kemudiannya mengambil keputusan muktamad untuk menyingkirkan Singapura
demi menyelamatkan keutuhan Persekutuan Malaysia daripada terjebak ke
dalam konflik perkauman.
Selepas Singapura disingkirkan dari Malaysia, peluang kini terbentang
luas kepada para pemimpin PAP Singapura untuk membuktikan dan
mengimplementasikan dasar ‘Singaporean Singapore’ kepada rakyat mereka
berdasarkan falsafah keadilan dan hak sama rata kepada semua terutamanya
kepada kaum minoriti sebagaimana yang diperjuangkan semasa mereka masih
menyertai Malaysia. Tetapi adakah perkara tersebut benar-benar berlaku?
Realitinya setelah mendapat kuasa, Pemerintah Singapura telah menjilat
kembali ludah mereka dan secara konsisten menindas hak kaum minoriti
Melayu yang juga merupakan pribumi asal Pulau Singapura. Beberapa contoh
yang dapat dilihat adalah seperti berikut :
1) Ketenteraan : Masyarakat Melayu Singapura selama hampir 20
tahun secara sengaja telah disisihkan daripada menjalani latihan wajib
Khidmat Negara yang bertujuan untuk memberikan latihan ketenteraan
kepada belia negara tersebut. Pada awal tahun 1970-an, apabila angkatan
tentera British berundur dari Singapura, ramai bekas pekerja Melayu yang
berkhidmat dengan angkatan tentera British sukar untuk diterima bekerja
di dalam Angkatan Tentera Singapura (SAF). Bagi orang Melayu yang
dibenarkan menyertai SAF, menjadi satu rahsia yang diketahui umum bahawa
mereka dinafikan hak daripada menyertai ‘Unit Sensitif’ di dalam SAF
walaupun mereka memiliki kelayakan tinggi. Malahan Lee Hsien Loong,
Perdana Menteri Singapura pada hari ini, di dalam akhbar Straits Times
bertarikh 20 Julai 1987 telah mengesahkan bahawa jawatan tertentu di
dalam SAF telah ditutup kepada orang Melayu atas alasan ‘keselamatan
negara’ kerana kesetiaan mereka terhadap negara sentiasa diragui oleh
Pemerintah Singapura.
Seorang tentera Singapura secara terbuka menyokong Israel di Facebook-nya
2) Kerjaya : Golongan berpendidikan tinggi dan profesional dari
etnik minoriti sukar mendapatkan kerja berjawatan tinggi dan kenaikan
pangkat walaupun mempunyai kelayakan akademik. Kesukaran yang dihadapi
oleh profesional Melayu di Singapura terutamanya ketika mencari kerja di
firma Cina tempatan menjadi punca ramai diantara mereka lebih memilih
untuk bekerja di dalam syarikat Multinasional Barat. Kajian yang dibuat
oleh Dr. Lily Zubaidah Ibrahim telah mendedahkan ramai profesional dari
kumpulan minoriti mula mempersoalkan dengan serius tentang apa
sebenarnya yang diamalkan dalam konsep berbilang kaum dan meritokrasi
yang ideal dalam bidang pekerjaan sebagaimana yang diwar-warkan oleh
Pemerintah Singapura.
3) Pendidikan : Sebagaimana kuota penduduk etnik di kawasan
perumahan, pelajar Melayu di setiap sekolah sejak tahun 1988 dicadangkan
supaya tidak melebihi 25% daripada bilangan pelajar kaum lain bertujuan
untuk mengurangkan bilangan pelajar Melayu di sekolah tertentu atas
alasan menghina iaitu untuk meningkatkan prestasi akademik pelajar dan
sekolah walaupun tida kajian ilmiah yang terperinci dibuat untuk
mewajarkan pelaksanaan dasar kuota tersebut.
Seorang ahli PAP, Jason Neo, memuat naik gambar kanak-kanak
tadika Melayu-Islam di Facebook-nya dengan ayat "Bus filled with young
ter**rist trainees"
4) Politik : Walaupun hampir 14% penduduk Singapura terdiri
daripada masyarakat Melayu dan merupakan kaum kedua terbesar, tetapi
jumlah perwakilan masyarakat Melayu di Parlimen Singapura telah menjunam
teruk hingga ke tahap 9.8% sahaja pada tahun 1991. Pernah dalam satu
masa iaitu dari Bulan Disember 1980 hingga Januari 1985, tidak ada
seorang pun Melayu dilantik sebagai Menteri Kabinet, hanya ada seorang
Melayu iaitu Dr. Mattar berkhidmat itu pun hanya sebagai pemangku
Menteri. Menjelang tahun 1990-an, hanya ada seorang wakil Melayu yang
dilantik sebagai Menteri Kabinet Singapura. Sebagaimana di dalam
tentera, Menteri Kabinet Melayu juga disisihkan daripada memegang
portfolio penting disebalik alasan menghina kononnya mereka kurang
berkelayakan. Walaupun Kabinet Singapura mempunyai dua orang Timbalan
Perdana Menteri, jawatan tersebut hanya diisi oleh kaum Cina dan India
sahaja dan tidak pernah diisi oleh kaum Melayu. (Bayangkan tuntutan
Ultra-Kiasu yang mahukan negara kita mempunyai dua jawatan TPM. Siapakah
yang mereka mahukan untuk mengisi jawatan TPM-2 itu?).
Di sebalik semua penindasan dan diskriminasi yang telah dilakukan oleh
Pemerintah PAP Singapura terhadap masyarakat Melayu tempatan disebabkan
tanggapan negatif mengenai tahap kesetiaan mereka terhadap negara,
kajian yang dibuat oleh Chew Sock Foon (1987) telah membuktikan
sebaliknya iaitu orang Melayu Singapura yang juga Bumiputera di pulau
tersebut adalah masyarakat yang paling patriotik jika dibandingkan
dengan kaum-kaum lain di Singapura. Hasil kajiannya di dalam “Ethnicity
and Nationality in Singapore” terbitan Centre for International Studies,
Ohio University, mendapati orang Melayu mempunyai tahap jati diri
kebangsaan tertinggi (86-98%) berbanding India (85-90%) dan Cina
(69-95%), sementara orang Melayu Singapura yang berbangga menjadi rakyat
Singapura adalah pada tahap 69-95%, berbanding dengan 54-74% bagi
masyarakat Cina.
Fandi Ahmad, pemain lagenda Bola sepak Singapura menjulang Piala Malaysia pada tahun 1994
Apa yang menyedihkan, di negara kita pada hari ini, laungan kesamarataan
hak kembali didendangkan oleh para chauvinist yang berselindung di
sebalik topeng perjuangan hak asasi manusia. Maka timbullah
slogan-slogan dan ideologi seperti ‘Malaysian First, Malay Second’,
‘Middle Malaysia’, ‘Saya Anak Bangsa Malaysia’ dan sebagainya yang
kononnya mempelopori gerakan supaya diutamakan kepentingan nasional
sementara hak Bumiputera dan Islam perlu diletakkan pada tangga kedua.
Anehnya, apabila timbul isu yang menyentuh kepentingan kaum mereka
seperti cadangan pengwujudan satu sistem sekolah tunggal bagi
menggantikan Sekolah Jenis Kebangsaan, mereka bermatian-matian pula
mempertahankan apa yang dipanggil hak kaum mereka dan keperluan untuk
menghormati kepelbagaian budaya di Malaysia. Anak-anak muda Melayu yang
baru menggenggam ijazah dari Universiti yang diperjuangkan oleh nenek
moyang mereka merasakan mereka sudah menjadi terlalu bijak pandai lalu
menyertai parti Ultra-Kiasu kononnya kerana tidak mahu dicop sebagai
Rasis. Seorang apek yang dahulunya mempersendakan kalimah azan dan
meminta orang Melayu pulang ke hutan dan hidup seperti orang Sakai
tersengih lebar apabila filem terbaru terbitannya dijayakan oleh puluhan
bintang filem Melayu. ‘Peduli apa Islam dihina, janji duit masuk’,
mungkin itulah yang ada difikiran para pelakon Melayu ini. Maka tanpa
ada rasa bersalah, para pelakon Melayu-Islam ini bersungguh-sungguh
membantu mempromosikan filem terbaru apek Rasis tersebut agar orang
Melayu menyedekahkan duit demi menjayakan filem tersebut dan menyuruh
orang Melayu-Islam supaya berbondong-bondong untuk membuang masa dengan
menonton filem tersebut yang akan dilancarkan pada pertengahan bulan
Ramadhan yang mulia ini. Maka janganlah ditangisi sekiranya apa yang
telah berlaku di Singapura 47 tahun dahulu berulang semula di negara
kita.
pejuangmelaka-Bersatulah Bangsaku !!!
No comments:
Post a Comment